الجزء الثانى من تاجربة الموت
محمد:وانا لسه بفكر لقيت احمد مسك فيه وقالى انا كمان سمعت صوت مين دى اللى بتعيط
عاطف:اشمعنا انا مش سمع زايكم
احمد:مش لزم هو يسمع مش انت كنت عايز تمشى يا محمد يلا بينا
محمد:صوت البكاء شويه يجى وشويه يروح ومش عارف عاطف مسمعهوش ليه انا اللى كان جوه دماغى وتفكيرى وقتها ان البكاء ده جاى من جوه التورب وده ملهوش غير معنا واحد ان غاده ادفنت صحيه ابتديت اقرب من باب التوربه عشان اعرف صوت البكاء ده جاى من عند باب التوربه ولا منين
بس مافيش صوت هو صوت البكاء راح فين هو انت يا احمد مش كنت سمع معايا ولا انا مجنون
احمد:لا كنت سامع
محمد:قربت ودنى من التورب واللى انا سمعه دلوقتى تمتمه بصوت مبحوح ومش فاهم منه ولا كلمه هو فى ايه احمد تعال اسمع ..دى بتقول الحقنى
احمد:لا مسمعتش كلمة الحقنى
محمد:اسمع ركز دى بتقول الحقنى احمد قرب ودانه اوى لباب اتوربه بس بردو موثر ان هى مبتقولش حاجه وفجاء خرج صراخ مدوى سد ودنى وخلانى نطيط من مكانى وقعت فى الارض والكشاف اتنطر منى على الارض قومت بسرعه ورجعت لوراء زاى المجنون لقيت عاطف واحمد بيقولولى مالك فى ايه بصطلهم وقلتلهم فى ايه انتم مسمعتوش الصريخ ده
احمد:لا مسمعتش حاجه انا عمل اركز عشان اسمع حاجه مسمعتش حاجه ولقيتك فجاء نطيط ادامى بقولك ايه مش انت كنت عايز تمشى يلا نمشى عشان على اخر الليل محمد كده حيتهبل
محمد:ما انت كنت بتقول سمعت صوت العياط دلوقتى
احمد:اة انا قولت سمع صوت العياط بس صوت الصريخ ده اللى بتقول عليه مسمعتش
محمد: هو فين الكشاف لقيت الكشاف مرمى على الارض مكان ماوقعت وبصيط نحيتو علشان اجيب الكشاف من على الارض وكان نورالكشاف منعكس على على
واحده قاعده ادام التورب متكومه كده ومش باين منها اى ملمح اة دى واحده بجد انا مش مجنون وخيم الصمت فجاء على المكان
[img]
[/img]
محمد:انتم مش شيفين قولولى بقى مش شيفين
عاطف:واحمد:لا شيفين من دى
محمد:من دى وانا اعرف منين دى مين... مش بقولكم من الصبح انا سمع فى حد بيعيط واحد بيتكلم
احمد:انا رجلى مش شيلانى انا عايز اروح مد ايدك هات الكشاف علشان نمشى
محمد:اكتشفت ان الست دى هى مصدر الصوت اللى كانت بتعيط وكانت قاعده وبتعيط وخيم الصمت ثوانى فى المكان . وانا اتكسفت من نفسى اوى واكيد دى امها ..بصيط لطريق الرجوع لقيتو ضلمه اوى لزم امد ايدى وجيب الكشاف بس حتعرفنى بس ملهش حل تانى... واحمد عمل يزوقنى من ضهرى ويقولى مد ايدك هات الكشاف خلينا نمشى قبل ما تشوفنا وتعرفنا .. وهى عمله تعيط ومش بتبطل عياط يبقى اكيد امها ..برغم كنت فى الاعداديه وقتها بس حسيت بحقارة اللى بنعملو وقتها.. كان نفسى اقرب منها ووسيها وقولها انا اسف ..بس انا بصراحه فضلت ان احنا نمشى اة لزم نمشى علشان لو شفتنى وعرفتنى وقالت لولدى معرفش ابويا حيعمل فيه ايه وطيت على الارض عشان نجيب الكشاف فجاء لقتها مسكت ايدى
وصرخت فيه بصوت خشن شديد انت ريح فين.. وانا صرخة وبصوت مفزوع اعوذ بالله من الشيطان الرجيم اعوذ بالله من الشيطان الرجيم
الست بصوت خشن شديد اوى :مش حتمشى مش عايز تشوف اللى بيحصل جوه انا حوريك اللى بيحصل جوه انت فاكر انك حتروح
محمد:لا مش عايز اشوف لالالالا مش عايز اشوف اعوذ بالله من الشيطان الرجيم
الست:انت فاكر ان انت حتروح مش حتمشى انا حوريك اللى بيحصل جوه حتدخل وتشوف اللى بيحصل جوه لزم تدخل وتشوف
محمد:وفجاء وفى وسط الفزع والرعب اللى انا فيه ...كل حاجه وقفت فوقت لقتنى مسك الكشاف ونوره بيقطع وعاطف واحمد وقفين مبرقين وبيبصولى واحمد اول ما بصطلو فتح فى العياط واللى نازل عليه انا عايز اروح انا عايز اروح... بصيط يمين وشمال مشوفتهش بسال عنها هى فين
لقيت عاطف بصوت واطى بيقولى اهى هناك اهى هناك
[img]
[/img]
اخد الكشاف وبقولهم يلا بسرعه نمشى من هنا لقيت نور الكشاف ضرب فى الحيطه على لوحه روخام مكتوب عليها ؟؟؟؟؟؟؟؟
[img]
[/img]
وللحديث باقيه
