حاسس انى بدور على الضحكه فى اى حته وسط سطور فى كلام مكتوب ..
فى كلام قدامى اتقال وخلص .. فى موقف زمان حصل
فى ذكرة طفوله عدت وراحت .. حسسها ضايعه منى وبدور عليها كل مالاقى حاجه فيها ضحكه اجرى عليها عاوز اضحك .. جوايا طاقة حزن مكبوته عوزها تخرج .. عاوز اخاصم دمعتى و اصاحب ضحكتى واجرى ورا الفرحه عشان متسبنيش واترجاها واقولها استنى معايا متمشيش !
.. عارف لما تكون تعبان بس مش عارف ايه بيوجعك .. بتموت من الألم بس مينفعش تروح تكشف عارف ان دواك ضحكتك .. بس ممعكش تشتريها .. بتدور على اي حد تضحك معاه تضحك عشانه او حتى تضحك عليه .. تقول حاجه سخيفه ممله وتضحك لوحدك !
تحكى موقف رخم وغبى وتضحك لوحدك !..
اللى قدامك يحكيلك حاجه تفضل تضحك تضايق اللى قدامك وتضحك اكتر مش عاوز تضايقه ولا قاصد تخسره .. لكن مش عارف مالك ولا عارف فى ايه ولا حد حاسس بيك .. وكل الناس بتحسدك عشان بتضحك مساكين ياعينى فكرينك مبسوط !! ميعرفوش انك بتموت
اى حد يقولك مالك تخرج من الموضوع مش عاوز الكلام يطول لعينك تخونك وتسقط دموعك .. مش عارف اى حاجه كل اللى عارفه انك بتضحك اوى بس تعبااااااااااااااااااااااااااااااان اوووووووووى
